Proinsects

Nazwa angielska: Brazil Striped, Ornate Black&White Tarantula

Poprzednie nazwy: Brak

Występowanie: Brazylia

Biotop: Ptasznik ten zamieszkuje wilgotne lasy Brazylii. Jest typowym ptasznikiem naziemnym, który za dnia szuka schronienia wszędzie tam, gdzie panują wilgoć i cień. Jeśli nie znajdzie schronienia, potrafi sam wygrzebać sobie niewielką norkę między korzeniami drzew.

Wygląd i wielkość: To typowy pająk naziemny. Samice tego gatunku dorastają do 9cm długości (tj. długość głowotułowia + odwłoka), samce do 6-7cm (ale nie ma zasady może nam sie trafić mniejszy albo większy), przy czym samica jest masywniejsza i posiada krótsze odnóża niż samiec. Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tak zwane bulbusy. Karapaks jest szary, odwłok ciemny, pokryty dosyć długimi, czerwonymi włoskami, odnóża ubarwione są w następujący sposób: biodra aksamitnie czarne, uda, rzepki i golenie przecinają przepięknie kontrastujące białe, pionowe pasy, pomiędzy kolejnymi członami występują białe, poziome obrączki. Kądziołki są koloru czarnego. Młode osobniki uzyskują wygląd rodziców około 7 wylinki.

Ciekawostki: Został opisany w 2004 roku przez Schmidta. Kilka lat temu często sprzedawany pod nazwą Lasiodora cristata.

Temperament: Zdarzają się osobniki agresywne, dosyć często wyczesują włoski parzące z odwłoka. Zaniepokojone w większości przypadków wolą uciec do kryjówki niż kąsać. Oczywiście może się nam trafić osobnik, który będzie wolał ukąsić niż uciec, aczkolwiek takie trafiają się stosunkowo rzadko.

Długość życia: Dorosłe samice żyją w optymalnych warunkach około 20-25 lat. Samce maksymalnie 2-3 lata po ostatniej wylince.

Warunki hodowli: Młode pająki oraz podrostki można trzymać w różnego typu pojemnikach plastikowych czy też szklanych. Dla dorosłych typowe terrarium dla ptaszników naziemnych o wymiarach 30/30/25 (dł./szer./wys.); oczywiście może być większe, należy jednak pamiętać, że w wielkościowo źle dobranym terrarium, obserwacja pająka będzie utrudniona. Terrarium dekorujemy według własnego uznania, stosownym jest użycie różnego typu korzeni, dzięki którym pająk znajdzie schronienie lub przygotować wcześniej kryjówkę wykonaną np. z połówki skorupy kokosa. Jako podłoża używamy włókna kokosowego (najlepiej zamoczyć je wcześniej w przegotowanej wodzie - czynność ta zapobiegnie powstawaniu pleśni), które można też zmieszać z torfem i piaskiem.

Wilgotność: utrzymujemy na poziomie 70%.

Temperatura: 27-29°C ze spadkiem do 24-25°C w nocy.

Żywienie: Karmimy różnego typu pokarmem, jak: świerszcze, karaczany, szarańcza, larwy drewnojada i mącznika młynarka. Młode karmimy muszkami owocowymi, małymi larwami mącznika oraz wylęgiem świerszcza, karaczana itp. Warto pamiętać, że pokarm nie powinien przewyższać rozmiarami pająka.

Rozmnażanie i odchów młodych: Gatunek ten w hodowlach rozmnaża się dosyć łatwo. Gotowa do kopulacji samica rzadko bywa agresywna w stosunku do samca. Zanim dojdzie do aktu między osobnikami obu płci, należy nakarmić je obficie. Z moich własnych doświadczeń wynika, że lepiej przenieść samca do terrarium samicy na czas kopulacji. Po zapłodnieniu samice zazwyczaj jedzą ogromne ilości pokarmu. Kokon budują przeważnie po upływie 2-5 miesięcy. Po około 4 tygodniach z jaj wykluwają się nimfy I, po następnych kilku lub kilkunastu dniach powinny zacząć przekształcać się one w nimfy II. Po upływie kolejnych 5-6 tygodni następuje kolejne linienie i maluchy stają się pełnowartościowymi myśliwymi. W kokonie może znajdować się nawet do 1500 młodych.